Z nas dwóch, żaden – zdaje się – nie wie o tym, co piękne i dobre, ale jemu się zdaje, że coś wie, choć nic nie wie — a ja, jak nic nie wiem, to tak mi się nawet i nie zdaje. Więc może o tę właśnie odrobinę, jestem od niego mądrzejszy, że jak czego nie wiem, to i nie myślę, że wiem.
Platon – Obrona Sokratesa, 21B,C,D